zondag 28 oktober 2012

Het hart dat hupt

En als er dan contact ontstaat, een pril contact, een vraag om eens te kijken naar, kun je - kan ik dan onbevangen, positief, blij genoeg reageren opdat men - opdat hij zich niet laat weerhouden door wat muren van angst, of argwaan, of eenzaamheid, of gewoonte zijn of lijken?

Hoe date je? Hoe leg je contact? Waarom gaat dat met vrouwen online zoveel makkelijker dan met mannen? Is het omdat vrouwen van nature misschien meer vertellen? Makkelijker overgaan tot ditjes-en-datjes zonder de Grote Vragen des BDSMs?

En wil ik nog wel iets met BDSM? Nee, niet met BDSM maar met SM? Oude vragen die ik nu niet zal stellen maar wel die ene: nu het vlindert, proeft de ander - die ene en niet al die anderen - dan genoeg, in voldoende mate dat het zo is?

Wie kan mij lezen? Als ik niet kan vertellen - ik die zo kan schrijven, niet kan vertellen dat mijn hart hupt? Hoop? Verlangen? Gebaseerd op niets dan wat woorden? FUCK! 'Wat voel je?' 'Hoop.' Op deze dag voel ik hoop en vertrouwen in de toekomst - mijn toekomst. Het jaar is nog niet voorbij!

Ik ga hem mailen dat mijn hart hupt. Dat is het enige dat ik moet doen. En hopen dat we passen. Gek mens, op basis van een paar regels? Mal mal mal mens. Maar het hart hupt en ik... Ik. En hij? Of toch een ander maar voor nu hupt mijn hart en hij mag het weten - moet het weten.

Kate
27 oktober 2012 

De foto komt van: Corbis: Doctor talking to a couple; Stock Photo ID: 42-23874523; Phtotographer: Artifacts Images; Copyright: © Artifacts Images/cultura/Corbis